Neodymium: Een beetje achtergrondinformatie
Neodymium werd in 1885 ontdekt door de Oostenrijkse chemicus Carl Auer von Welsbach, hoewel de ontdekking ervan voor enige controverse zorgde: het metaal kan niet op natuurlijke wijze in zijn metallische vorm worden gevonden en moet worden gescheiden van didymium.
Zoals de Royal Society of Chemistry opmerkt, veroorzaakte dit scepticisme onder scheikundigen over de vraag of het een uniek metaal was of niet. Het duurde echter niet lang voordat neodymium erkenning kreeg als een op zichzelf staand element. Het metaal dankt zijn naam aan het Griekse ‘neos didymos’, wat ‘nieuwe tweeling’ betekent.
Neodymium zelf is vrij gebruikelijk. In feite komt het twee keer zo vaak voor als lood en ongeveer half zo vaak als koper in de aardkorst. Het wordt doorgaans gewonnen uit monaziet- en bastnasietertsen, maar het is ook een bijproduct van kernsplijting.

Neodymium: belangrijkste toepassingen
Zoals gezegd heeft neodymium ongelooflijk sterke magnetische eigenschappen en wordt het gebruikt om de sterkste zeldzame-aardemagneten te maken die momenteel qua gewicht en volume verkrijgbaar zijn. Praseodymium, een andere zeldzame aarde, wordt ook vaak in dergelijke magneten aangetroffen, terwijl dysprosium wordt toegevoegd om de functionaliteit van neodymiummagneten bij hogere temperaturen te verbeteren.
Neodymium-ijzer-boriummagneten hebben een revolutie teweeggebracht in veel pijlers van de moderne technologie, zoals mobiele telefoons en computers. Vanwege de kracht van deze magneten, zelfs in kleine afmetingen, heeft neodymium de miniaturisatie van veel elektronica mogelijk gemaakt, aldus de Royal Society of Chemistry.
Om een ​​paar voorbeelden te geven: Apex Magnets merkt op dat neodymiummagneten de kleine trillingen in mobiele apparaten veroorzaken wanneer een beltoon wordt gedempt, en het is alleen vanwege de sterke magnetische eigenschappen van neodymium dat MRI-scanners een nauwkeurig beeld van de binnenkant van een menselijk lichaam kunnen produceren. zonder gebruik te hoeven maken van straling.
Deze magneten worden ook gebruikt voor afbeeldingen in moderne tv's; ze verbeteren de beeldkwaliteit aanzienlijk door elektronen nauwkeurig in de juiste volgorde naar het scherm te sturen voor maximale helderheid en verbeterde kleuren.
Bovendien is neodymium een ​​belangrijk onderdeel van windturbines, die neodymiummagneten gebruiken om het turbinevermogen te vergroten en elektriciteit op te wekken. Het metaal wordt het meest aangetroffen in windturbines met directe aandrijving. Deze functioneren op lagere snelheden, waardoor windparken meer elektriciteit kunnen opwekken dan traditionele windturbines, en op hun beurt een grotere winst kunnen maken.
Omdat neodymium niet veel weegt (ook al genereert het een aanzienlijke hoeveelheid kracht), zijn er in wezen minder onderdelen betrokken bij het totale ontwerp, waardoor turbines efficiëntere energieproducenten worden. Naarmate de vraag naar alternatieve energie stijgt, zal de vraag naar neodymium ook toenemen.